Ράδου, Μιχέα

Ηγεμόνας της Βλαχίας, που βασίλεψε δυο φορές (πρώτη: 1610-1616, δεύτερη: 1619-1623). Ανήκε σε οικογένεια ευγενών και κατέλαβε τον θρόνο, αφού νίκησε τον Μπατόρ Γάμπορ, επικεφαλής Τούρκων και ντόπιων στρατιωτικών. Στα χρόνια της ηγεμονίας του επικράτησε στη χώρα του ησυχία και ασφάλεια. Έμεινε στον θρόνο έως το 1616, οπότε παραιτήθηκε προς όφελος του γιου του Αλέξανδρου Δ’, αλλά επειδή αυτός έπαθε οφθαλμία και έλλειψε ένα χρονικό διάστημα στην Κωνσταντινούπολη, ξαναγύρισε στην εξουσία (1619-1623). Όταν ο γιος του αποθεραπεύτηκε, αποσύρθηκε τελειωτικά από την εξουσία. Πέθανε μετά το 1623.